Kalendarz
pn |
wt |
sr |
cz |
pt |
so |
nd |
27 |
28 |
29 |
30 |
31 |
01
|
02
|
03
|
04
|
05
|
06 |
07 |
08 |
09 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
16 |
17 |
18 |
19 |
20 |
21 |
22 |
23 |
24 |
25 |
26 |
27 |
28 |
29 |
30 |
Najnowsze wpisy, strona 4
Najnowsze odkrycie: jesli ja będę odrzucać wszystkich, nie będę polegać na nikim,
na nikim nie będzie mi zależeć, więc nikt mnie nigdy nie zrani ani nie zawiedzie!
byłam wczoraj na koncercie (jesli można nadać temu wydarzeniu tak szczytne miano) brata.
On własciwie to grał z kumplami tylko jeden kawałek gunsów- sweet child o'mine,
ale naprawde sa swietni!!! No, może basista zaniża im poziom...;P Ale to nieistotne.
ja jak zwykle jechałam na niego, wszystkie potknięcia mu wypomniałam, i nawet
nie pochwaliłam, a przecież jestem zachwycona! I wczesniej też tak mówiłam- że nie
wiem czy przyjdę, bo sama i tylko na chwilę... No ale w końcu zebrałam parę znajomych... Myslę tak sobie,
że gdyby ktos odnosił się do mnie tak jak ja do innych, to myslałabym, ze mnie nie lubi;P
a przecież tak nie jest... czemu nie potrafię być serdeczna? Ukrywam się pod pancerzem
zgryzliwosci. Przed czym? Dobra, ja wiem. Chciałabym to zmienić, ale to cholernie trudne
jest!
Ogladałam ostatnio 'Trzy kolory: Czerwony' Kieslowskiego, potem poszłam spać i snił
mi się cały ten film jeszcze raz, tylko że czarno-biały! Bite dwie godziny snu:) Jak
napisy zaczęły lecieć to się przebudziłam na chwilę. No czy ktos słyszał cos podobnego?
A dzis kolejny fajny dzień... Czasem wydaje się, że nic mnie już w tym życiu nie czeka,
że to będzie monotonia i beznadzieja... A w takich momentach nie mogę przecież wiedzieć
o np. koncercie jaki mnie dzis czeka;P zawsze trzeba pamiętać, że nie wiemy co będzie,
więc bez sensu tracić nadzieję. Wszystko się może zdarzyć;) Taki stoicyzm ze mnie
dzisiaj bije.
"Wszystko człowieka zawodzi, tylko jeden Bóg nie zawiedzie"-nawet tak prosty
człowiek jak Wysocki (w Lalce Prusa) to wie! I doszedł do tego prawdopodobnie
bez uwielbień, modlitwy spontanicznej, nowej ewangelizacji... Tak jak moje babcie na
przykład. Więc jak? Tradycyjnie? Bo mi taka wspólnotowa modlitwa jakos ostatnio nie leży...
Powiem to co chcę cicho, nie chcę klaskać przy piosence ani pokazywać bzdurnych gestów,
które niewiele znacza. Ogladałam ostatnio jakis dziwny film o religijnosci w Ameryce.
Spiewajacy bluesa o Jezusie, motele oblepione napisami: Jezus żyje, Jesus is coming...
Zielonoswiatkowcy lub inni "od Ducha" trzęsacy się w ekstazie albo wybuchajacy niepohamowanym
smiechem... W życiu dróg wiele jest, która wybrac, jak isć, nie wie nikt...
Ale czy dojdę do celu?
Jednak nie zepsute kobiety sa instynktownie monogamiczne. Mężczyzni nie....
Nie ma co udawać. Mężczyzni po prostu takimi nie sa. Taka maja zwierzęca naturę.
Monogamia (choć od dawna jest fundamentalna dla naszych odziedziczonych pojęć)
dla nas, mężczyzn, jest fragmentem „objawionej" etyki, zgodnej z wiara, a nie z
ciałem. Każdy z nas mógłby zdrowo spłodzić, w ciagu naszych ponad trzydziestu
lat pełnej męskosci, kilkaset dzieci, i to czerpiac z tego przyjemnosć. To upadły
swiat i między naszymi ciałami, umysłami i duszami nie ma harmonii.
Żaden mężczyzna, choćby najszczerzej kochał swoja narzeczona i pannę młoda w
młodosci, nie jest jej wierny jako żonie mysla lub ciałem bez swiadomego udziału
woli, bez samozaparcia- zbyt nielicznym się o tym mówi — nawet tym, którzy
zostali wychowani „w Kosciele". Ci spoza niego zdaje się rzadko o tym słysza.
Kiedy znika pozłota albo tylko lekko się sciera, mysla, że popełnili bład i że
wciaż musza szukać prawdziwie bratniej duszy. Prawdziwa bratnia dusza nazbyt
często okazuje się pierwsza pociagajaca seksualnie osoba, jaka się nadarzy.
Ktos, kogo mogliby poslubić z wielkim dla siebie pożytkiem, gdyby tylko... Stad
rozwód, żeby dostarczyć owego „gdyby tylko". I oczywiscie z zasady maja rację:
rzeczywiscie popełnili bład. Jedynie bardzo madry mężczyzna pod koniec swego
życia mógłby trafnie osadzić, która sposród wszystkich możliwych kandydatek
powinien był poslubić ku swemu największemu pożytkowi. Prawie wszystkie
małżeństwa, nawet te szczęsliwe, sa błędami: w tym sensie, że prawie na pewno
(w doskonalszym swiecie lub przy nieco większej ostrożnosci na tym, bardzo
niedoskonałym) oboje partnerzy mogliby sobie znalezć odpowiedniejszego
towarzysza, Lecz „prawdziwa bratnia dusza" to ta, za która się wyszło, my prawie
nie dokonujemy wyboru: robi to życie i okolicznosci (chociaż jesli istnieje Bóg,
musza to być jego instrumenty lub pozory).
To dalej Tolkien, bo ciężko, żeby sama pisała takie rzeczy;) ale dalej będzie bardziej osobiscie:)